7 November 2025, door MorpurgoMedia.nl voor mijnAmstelveen.nl

Er werd het afgelopen jaar flink gewerkt aan de ingang van Westwijk. Pal naast Loogman verschenen er drie nieuwe pareltjes: een skatepark, een ontspanplek en – tromgeroffel – een hondenspeelplaats. Toen hadden wij Moos nog niet. Maar we riepen regelmatig: “Als we ooit een hond hebben, dan gaan we dáár heen!”

Nou, dat moment kwam sneller dan gedacht.

Moos is inmiddels onderdeel van het gezin. En omdat puppytraining zegt dat socialisatie het halve werk is, besloten we onze kleine viervoeter kennis te laten maken met zijn nieuwe speeltuin. “Het is goed als ze jong leren loslopen,” klonk het advies. Klinkt leuk, totdat je het moet dóen.

Want eerlijk is eerlijk: je hond loslaten voelt alsof je je peuter zonder zwembandjes in het diepe gooit. En nog vóór we bij de hondenspeeltuin waren, gebeurde het vanzelf: de riem brak. Geen hond meer aan het einde van de lijn, alleen een kloppend hart en een hoofd vol scenario’s.
Gelukkig was Moos druk met vogels kijken en hield hij mijn lief scherp in de gaten. Een paar keer roepen, een tactisch loopje richting huis, en daar kwam hij aanrennen. Missie “hond kwijt” binnen tien minuten afgerond.

Een paar uur later – met een nood-trainingsriem – arriveerden we bij de speeltuin. Het hek was niet meer op slot, maar dichtgeknoopt met een touw (typisch Nederlands, praktisch opgelost). Binnen was het stil. We namen plaats op een boomstronk, want het enige bankje stond midden in een hondenversie van de Amsterdamse grachten: modder en kuilen alom.

Toen kwam het grote moment: riem los. Moos bleef doodstil tussen onze benen zitten met een blik van “leuk bedacht, maar ik vertrouw dit voor geen poot.”
Langzaam, na wat aanmoediging, begon hij te snuffelen, rende voorzichtig een rondje en… ja hoor, plezier!

Totdat er een overenthousiaste collega-hond het terrein op stormde. Vol gas, nul rem. Moos piepte, draaide om en parkeerde zich weer veilig tussen onze benen. De andere hond had blijkbaar maar twee standen: aan en uit. Gelukkig maakten ze, met ons als diplomatiek middenblok, nog even kennis. Daarna was de rust weer wedergekeerd.

Conclusie van de dag: hondenspeeltuin goedgekeurd, riem inmiddels vervangen, en Moos? Die sliep de rest van de dag als een blok.

Geniet van elkaar en het leven.
Eljo Morpurgo