21 November 2025, door MorpurgoMedia.nl voor mijnAmstelveen.nl

Tijdens mijn dagelijkse rondje door de buurt met Moos, in het gedeelte van Westwijk rond de Betsy Perk, loopt hij zoals altijd met zijn neus diep in het gras en tussen de gevallen bladeren. Honden volgen hun neus, dat weten we inmiddels. Maar opeens verandert zijn houding: hij loopt alsof hij de koning van de straat is. Dan weet ik genoeg—er is iets mis.

Uit zijn bek hangt iets wits. Een papieren zakdoek, zo blijkt, en hij scheurt hem met zichtbaar plezier in kleine stukjes. Terwijl ik de lijn korter maak, vraag ik hem los te laten. Tevergeefs. Uiteindelijk pak ik hem bij zijn halsband en haal met mijn hand alle rommel uit zijn bek. Beduusd doet hij nog een halfslachtige poging om een stukje weg te snaaien, maar ik ken hem langer dan vandaag. Een meter verder begint het opnieuw: links om me heen, rechts om me heen… en bij elk snuffelmoment ligt er weer wat nieuws.

En dat brengt me bij de vraag die ik steeds vaker stel: wat bezielt mensen om alles, maar op straat te gooien?

In een half uur tijd snuffelt Moos zich langs een dozijn gore zakdoekjes, plastic handschoenen, broodzakjes, flessendoppen, boodschappentassen, zilverfolie, sponzen, sixpack-ringen, bananenschillen, kinderspeelgoedplastic, snoepverpakkingen, besmeerde boterhammen… en waarschijnlijk vergeet ik nog het een en ander. Oh ja, bouw materiaal van de verbouwingen in de buurt. Het is werkelijk ongelooflijk.

Waarom gooien mensen dit niet gewoon in een afvalbak op straat? Of thuis in hun eigen kliko? Hoe goor moet je zijn om te denken dat een ander het wel opruimt? Thuis strooi je je eten en afval toch ook niet door de woonkamer?

Onze wijk lijkt elk jaar meer te verloederen. Van hondenbezitters wordt terecht verwacht dat we de uitwerpselen van onze viervoeters netjes opruimen. Maar dan zou het fijn zijn als anderen hetzelfde verantwoordelijkheidsgevoel tonen.

Onze buurt ligt precies tussen de sneltram, een groot deel van Westwijk en de doorloop richting de camping in het Amsterdamse Bos. Daardoor lopen hier niet alleen buurtbewoners, maar ook veel passanten. En laten we zeggen dat er onderweg nog wel eens wat “verloren” wordt, vooral na het draaien van een sigaretje van een ander soort. Maar hoe je het ook wendt of keert: het blijft superirritant dat sommigen onze wijk behandelen alsof het één grote afvalcontainer is.

Moos vindt het allemaal reuze-interessant. Ik wat minder.