2025 - 02
Al een paar dagen voel ik me stijf en stram, maar vanmorgen is het raak: alles doet pijn. Mijn rug, mijn armen, mijn haar—ja, zelfs mijn wenkbrauwen protesteren. Ik lig in bed en overweeg of dit het moment is om afscheid te nemen van mijn geliefden. Of in ieder geval dramatisch te zuchten, zodat iemand medelijden met me krijgt. [ Lees Meer ... ]
Je loopt rustig door de buurt, genietend van de stilte… tot je ineens denkt dat iemand aangevallen wordt. Een ijselijke schreeuw in de verte – paniek? Nee hoor, het is gewoon een groep halsbandparkieten die weer lekker aan het kletsen is. Deze groene herrieschoppers hebben Amstelveen jaren geleden ontdekt en zijn niet van plan te vertrekken. [ Lees Meer ... ]
Op een van de weinige dagen met een vleugje zon deze winter, en een welkome onderbreking van de grijze, grauwe luchten die we al weken gewend zijn. We besluiten, ondanks het bibberweer rond het vriespunt, een wandeling te maken door het Amsterdamse Bos. Gehuld in warme hoge PJ-boots met bontvoering en een winterjas die me zelfs op de Noordpool warm zou houden. Mijn muts stevig over mijn oren en dikke gevoerde leren handschoenen erbij — want ik heb het altijd koud. [ Lees Meer ... ]
Op een zonnige winterdag wandel ik door Westwijk, op weg naar Bovenkerk. De temperatuur schommelt rond het vriespunt, en mijn adem vormt kleine witte wolkjes in de koude lucht. Bij het Zwarte Pad, ter hoogte van het oude spoorhuisje, zie ik een sleutel hangen in de struiken. Aan de rode hanger prijkt het woord lucky. Ik glimlach even om de ironie—wie zijn sleutel verliest, heeft niet bepaald geluk. [ Lees Meer ... ]